Εἶπε:
ψηφίζω τό γαλάζιο.
Ἐγὼτό κόκκινο.
Κιἐγώ.

Τό σῶμα σουὡραῖο
Τό σῶμα σου άπέραντο.
Χάθηκα στό άπέραντο.

Διαστολή τῆς νύχτας.
Διαστολή τοῦσώματος.
Συστολή τῆς ψυχῆς.

Ὅσο άπομακρύνεσαι
Σέ πλησιάζω.

Ἕναἄστρο
ἔκαψε τό σπίτι μου.

Οἱνύχτες μέ στενεύουν
στήν άπουσία σου.
Σέ άναπνέω.

Ἡγλῶσσα μου στό στόμα σου
ἡγλῶσσα σου στό στόμα μου-
σκοτεινό δάσος.
Οἱξυλοκόποι χάθηκαν
καὶτά πουλιά.

Ὅπου βρίσκεσαι
ὑπάρχω.

Τά χείλη μου
περιτρέχουν τ᾿άφτί σου.
Τόσο μικρό καὶτρυφερό
πῶς χωράει
ὅλη τή μουσική;

Ἡδονή-
πέρα άπ᾿τή γέννηση,
πέρα άπ᾿τό θάνατο.
Τελικό κι αἰώνιο
παρόν.

Ἀγγίζω τά δάχτυλα
τῶν ποδιῶν σου.
Τί άναρίθμητοςὀκόσμος.

Κάτω ἀπ' ὅλες τίς λεξεις
δυό σώματα ενώνται
καί χωπίζουν.

Μέσα σε λίγες νύχτες
πῶς πλάθεται καὶκαταρρέει
ὅλοςὁκόσμος;

Ἡγλῶσσαἐγγίζει
βαθύτερα άπ᾿τά δάχτυλα.
Ἑνώνεται.

Τώρα
μέ τή δική σου άναπνοή
ρυθμίζεται τό βῆμα μου
κιὁσφυγμός μου.

Δυό μῆνες ποὺδέ σμίξαμε.
Ἕνας αἰῶνας
κιἐννιά δευτερόλεπτα.

Τί νά τά κάνω τ᾿ἄστρα
άφοῦλείπεις;

Μέ τό κόκκινο τοῦαἵματος
εἶμαι.
Εἶμαι γιά σένα.

Ἀθήνα 24.9.80

Il dit :
je vote pour le bleu.
Moi pour le rouge.
Moi aussi.

Ton corps est beau.
Ton corps est infini.
Je me perdis dans l’infini.

Dilatation de la nuit.
Dilatation du corps.
Contraction de l’âme.

D’autant tu t’éloignes
je t’approche.

Un astre
a brûlé ma maison.

Les nuits m’oppressent
dans ton absence.
Je te respire.

Ma langue dans ta bouche,
ta langue dans ma bouche –
forêt sombre ;
les bûcherons se sont égarés
et les oiseaux aussi.

Où tu es
j’existe.

Mes lèvres
parcourent ton oreille.
Si petite et tendre
comment contient-elle
toute la musique ?

Volupté –
au-delà de la naissance,
au-delà de la mort ;
définitif et éternel
présent.

Je touche les doigts
de tes pieds.
Si innombrable le monde.

Au-dessus de tous les mots
deux corps s’unissent
et se séparent.

En quelques nuits
comment se crée et s’effondre
le monde entier ?

La langue touche
plus profond que les doigts.
Elle s’unit.

Désormais
sur ta respiration à toi
se règlent mon pas
et ma pulsation.

Deux mois sans nous retrouver.
Un siècle
et neuf secondes.

À quoi bon les étoiles
puisque tu es absent ?

Avec le rouge du sang
Je suis.
Je suis pour toi.

_{Athènes 24.IX.80}