Traduction de Michel Volkovitch in Anthologie de la poésie grecque contemporaine, Gallimard, 2000 Illustrations : Marina Karella (Μαρίνα Καρέλλα) Liens / Links Notes biographiques sur Christophoros Liondakis : Sur le site de Michel Volkovitch (avec d'autres poèmes qu'il a traduits) et ici Sur wikipedia (en anglais) Sur biblionet.gr (en grec) Autres poèmes du recueil Le Minotaure déménage sur ce blog : Christophoros Liondakis : Le Minotaure déménage - extraits (1) Les rubriques de ce blog visibles sur ordinateur ne le sont pas sur le téléphone mobile, les voici donc retranscrites ici: Explorer Auteurs...
Μετανάστης Δίχως γλώσσα, μόνο τα χέρια και τα μάτια στο άσυλο του πλήθους το πρόσωπό του ανθεί. Στην πλαστική σακούλα ένα λευκό μπλουζάκι λερωμένο, τα αθλητικά πλυμένα και περπατά με της φιλανθρωπίας τα παλιομοδίτικα. Κάτι χαρτιά μάλλον σε τίποτα δε χρησιμεύουν. Με ένα κομμάτι πίτα κερασμένη, χαμογελά. Το νάιλον στα χέρια του δεν τρίζει, στα γόνατά του το γυαλιστερό γίνεται λαμπερό –ένα ταμείο γαλήνης. Η πολιτική γεωγραφία με ρωγμές κι η διαλεκτική τρεκλίζει. Από τη συλλογή Με το φως, εκδόσεις Καστανιώτη, Αθήνα, 1999 Immigré Sans langue, rien que les mains, les yeux dans l'asile de la foule son...
Η μεταφυσική του λούσου Η βροχή με ηθικό αυτουργό τον ήλιο παγιδεύοντας αιθέρια υλικά καλλωπίζει τα τερατουργήματα της ανθρώπινης υπεροψίας. Συναρμολογεί το τεμαχισμένο, καταλύει το γυαλιστερό αφήνοντας χώρο στα μη βλεπόμενα. Υποθάλπει το τρεμάμενο σταλάζοντας ιάματα στους γδαρμένους τοίχους. Παρέχει προθεσμία στην ανθρώπινη ατέλεια. Φτερωτοί κατάσκοποι φερμένοι από θαλάσσια τύχη με ουράνια πρακτική σκουπίζουν το γαλάζιο. Αφαιρούν τους ρύπους της ευημερίας, τις οσμές του πανικού. Με τους ραμφισμούς τους ανταλλάσσουν πληροφορίες δημοσκοπούν την ευκρασία των αέρων. Μειδιούν με το μόχθο των αδαών...
Les douves de candie 1. Des voix tombées des remparts montent par une brèche bleue. La vibration épuisée me pousse à savoir. 2. Au dernier hurlement la pluie s'est arrêtée j'ai demandé si ma mère a dit de dormir à la fin. 3. Encens peinture à l'huile vêtus de deuil nous avançons j'ai pour guide l'onanisme du samedi soir. 4. GAUDET FLUMINE NON FULMINE L'eau n'existe pas et pourtant je la sens. 5. A travers d'autres bouches m'outrage ma propre voix. 6. Le minotaure me serre entre ses bras on nous a vus ensemble très souvent il me poursuit je le poursuis les rumeurs foisonnent. 7. Corps d'adolescents...