Odysseas Elytis : Tout ce que le destin m'écrivait * Τα όσα η μοίρα μου 'γραφε

Τα όσα η μοίρα μου 'γραφε

Τα όσα η μοίρα μου 'γραφε
    κι άλλος κανείς δεν ξέρει
Τα βρήκα μέσα στον καφέ
    τα διάβασα στο χέρι

Ποτάμι βρήκα σκοτεινό
    μια σφαλιγμένη πόρτα
Κοράκια πάνω στο βουνό
    και φίδια μες στα χόρτα

Μακάρι να 'μουν σαν τα ζα
    που βοσκούνε στον κάμπο
Γράμματα να μη γνώριζα
    μες στα μυστήρια να 'μπω

Μυστήρια τέτοια δε συμφέ-
    να ψάχνω δε συμφέρει
Φέρτε μου δεύτερο καφέ
    κι αλλάξτε μου το χέρι.

Tout ce que le destin m'écrivait

Tout ce que le destin m'écrivait
    et personne d'autre n'a su
Je l'ai trouvé dans le café,
    dans la main je l'ai lu.

J'ai trouvé les mornes eaux,
    une porte fermée très sûrement,
dans la montagne des corbeaux,
    et sous la salade des serpents.

Ah si j'étais comme les bêtes
    qui dans la plaine vont paître
Vers nul mystère n'irait ma tête
    je n'aurais alors pas de lettres

De tels mystères ne me plaisent pas
    ne me plaisent pas de rechercher
Apportez-moi un autre café,
    et cette main-là changez-la moi.