Η Σατραπεία

τι συμφορά, ενώ είσαι καμωμένος
για τα ωραία και μεγάλα έργα
η άδικη αυτή σου η τύχη πάντα
ενθάρρυνσι κ’ επιτυχία να σε αρνείται·
να σ’ εμποδίζουν ευτελείς συνήθειες,
και μικροπρέπειες, κι αδιαφορίες.
Και τι φρικτή η μέρα που ενδίδεις,
(η μέρα που αφέθηκες κ’ ενδίδεις),
και φεύγεις οδοιπόρος για τα Σούσα,
και πηαίνεις στον μονάρχην Aρταξέρξη
που ευνοϊκά σε βάζει στην αυλή του,
και σε προσφέρει σατραπείες και τέτοια.
Και συ τα δέχεσαι με απελπισία
αυτά τα πράγματα που δεν τα θέλεις.
Άλλα ζητεί η ψυχή σου, γι’ άλλα κλαίει·
τον έπαινο του Δήμου και των Σοφιστών,
τα δύσκολα και τ’ ανεκτίμητα Εύγε·
την Aγορά, το Θέατρο, και τους Στεφάνους.
Aυτά πού θα σ’ τα δώσει ο Aρταξέρξης,
αυτά πού θα τα βρεις στη σατραπεία·
και τι ζωή χωρίς αυτά θα κάμεις.

La Satrapie

Quelle infortune, alors que tu es fait
pour de belles et grandes choses,
que cet injuste sort doive être le tien toujours,
et sans cesse te refuser l’encouragement, le succès ;
d’avoir à rencontrer tant de sordides habitudes,
de mesquineries et d’indifférences.
Et quel jour affreux que le jour où tu cèdes
(le jour où tu t’es laissé aller et où tu cèdes),
et te voici qui prends à pied le long chemin de Suse,
et tu arrives auprès du monarque Artaxerxès
qui t’accueille avec faveur à sa cour,
et t’offre satrapies et autres.
Et toi, tu les acceptes avec désespoir,
ces choses dont tu n’as que faire.
C’est d’autres fins que tu poursuis, après quoi ton âme soupire ;
les louanges des lettrés et du grand public,
l’inestimable joie des bravos difficiles ;
l’Agora, le Théâtre, et les Couronnes.
Comment pourrait-il donc te les donner, Artaxerxès,
où trouver tout cela dans une satrapie ?
et sans cela, qui sait que sera ta vie ? 

Traduction de Dominique Grandmont, in En attendant
les barbares et autres poèmes, Gallimard, 2008.