Σαν τον καραγκιόζη

Κείνο που με τρώει, κείνο που με σώζει
είναι π' ονειρεύομαι σαν τον καραγκιόζη
Φίλους και εχθρούς στις φριχτές μου πλάτες
όμορφα να σήκωνα,
σαν να 'ταν επιβάτες

Λευκό μου σεντονάκι, λάμπα μου τρελή
ποια αγάπη τάχα μας φυσάει
Βάλε στη σκιά σου τούτο το παιδί
που δεν έχει απόψε πού να πάει, πού να πάει.

Σαν κουκιά μετρώ τα λόγια του καμπούρη
πίσω απ' το λευκό πανί, μέσα απ' το κιβούρι
Μα όσο κι αν μετρώ, κάτι περισσεύει
Τρύπια είν' η αγάπη μας και δε μας προστατεύει

Λευκό μου σεντονάκι, λάμπα μου τρελή
κόκκινο αυγό ή καρναβάλια
Μέσα από την κάλπη, τη στατιστική
μάς κοιτάει ο Χάρος και τού τρέχουνε τα σάλια

Σαν σκιές γλιστρούν λόγια και εικόνες
κάρα σκουπιδιάρικα φεύγουν οι χειμώνες
Κι αν δεν ντρέπεσαι να καθίσεις πίσω
έλα στην παράσταση να σε γιουχαίσω

Λευκό μου σεντονάκι, λάμπα μου τρελή
ποια αγάπη τάχα μας φυσάει
Βάλε στη σκιά σου τούτο το παιδί
που δεν έχει απόψε πού να πάει, πού να πάει.

Comme Karaghiozis 

Ce qui me ronge, ce qui me sauve
C'est que je rêve comme Karaghiozis,
Qu'avec amis et ennemis sur la bosse de mon dos
je me lèverais avec splendeur,
comme s'ils étaient des passagers

Mon p'tit drap blanc, ma folle veilleuse
Quel soit-disant amour nous emporte ?
Mets cet enfant dans ton ombre
qui ne sait pas ce soir où aller, où aller.

Je compte les paroles du bossu comme les haricots
derrière le tissu blanc de l'intérieur d'un cercueil
Mais même en comptant, quelque chose manque
Notre amour est ébréché et ne nous protège pas

Mon p'tit drap blanc, ma folle veilleuse
œuf rouge ou carnavals
De l'intérieur de l'urne, de la statistique
Charon nous guette, la bave lui coule

Les mots et les images glissent comme des ombres
l'hiver fuit comme la poussière
Si tu n'as pas honte de t'asseoir derrière
Viens au spectacle te faire huer

Mon p'tit drap blanc, ma folle veilleuse
Quel soit-disant amour nous emporte ? 
Mets cet enfant dans ton ombre
qui ne sait pas ce soir où aller, où aller.