Υπεραγορά (Ι)

Οι τελευταίες γενιές των κοριτσιών των ταμείων
πατάνε τα πλήκτρα των αριθμομηχανών μηχανικά
και οι σκέψεις τους ποιος ξέρει που πετάνε,
σε ποια τοπία σεισμικά, σε ποια ροδοσταχτιά ουτοπία;
Με βλέμμα απλανές βγάζουν απ’ το στόμα τους
άφωνες χάρτινες κραυγές λογαριασμών
Το χρήμα γλιστράει, πως γλιστράει
κι ό,τι γλιστράει σαν τίποτα γλιστράει
μέσα από τα χέρια τους,
χέρια εξουδετερωμένα εργατικά.

Γεμίζουν τις σακούλες με τα είδη των ειδών
οι τελευταίες γενιές των κοριτσιών
ψυχικές προεκτάσεις των ταμείων
πρόδρομοι των κωδικών μηχανισμών.

Τώρα πια ένα απ’ τα κορίτσια αυτά
μέσα απ’ την τσέπη μου, μου διηγείται:
γεννήθηκα Κάρτα με αριθμό Κωδικό
σφραγίδα της Νέας Εποχής
άριστη η σχέση μου με την Εξουσία
το όνομά μου, Αναστασία
χαμόγελο αγγελικό, προκαλώ την έλξη.
Και πίσω από τη μάσκα ο άγνωστος Χ
με βυθίζεις μέσα στην τρύπα του υπολογιστή; να η εξυπηρέτηση
π.χ. Χρονική Κάρτα Απεριορίστων Διαδρομών
ο αριθμός της 666*, ξέρεις
πιστεύω στο Χριστιανισμό :

Πιστεύω εις έναν Κωδικό Πατέρα Παντοκράτορα
ποιητήν ουρανού και γης, ορατών τε πάντων και αοράτων
και εις έναν Κύριον Αριθμόν τον Υιόν του Κωδικού τον μονογενή
του εκ του Πατρός γεννηθέντα προ πάντων των αιώνων.
Φως εκ φωτός. Κωδικόν αληθινόν εκ Κωδικού αληθινού
γεννηθέντα ου ποιηθέντα, ομοούσιω τω πατρί δι ου τα πάντα εγένετο.
Τον δι’ ημάς τους ανθρώπους και διά την ημετέραν σωτηρίαν
κατελθόντα εκ των ουρανών και σαρκοθέντα εκ πνεύματος Συμφέροντος
και Απληστίας της Παρθένου και ενανθρωπήσαντα.
Και Σταυρωθέντα επί Ημερών Ενανθρωπήσεως
και παθόντα και ταφέντα εις τους Υπολογιστάς
και αναστάντα την τρίτην ημέρα κατά την Μαζικήν Πληροφόρησιν
και ανελθόντα εις τους ουρανοξύστας
και καθιζόμενον εκ δεξιών του Κωδικού Πατρός
και πάλιν ερχόμενον μετά δόξης
κρίναι ζώντας και νεκρούς
ου της βασιλείας ουκ έσται τέλος.
Και εις την Κάρταν την Αγίαν την Ζωοποιόν
την εκ του Πατρός εκπορευομένην και συνδοξαζομένην
και λαλήσαν δια του Πολιτισμού.
Και εις μίαν Αγίαν Κωδικήν Εξουσίαν
ομολογώ εμβάπτισμα εις τας σχισμάς των Υπολογιστών
προσδοκώ ανάστασιν νεκρών
και ζωήν Κωδικήν του μέλλοντος αιώνος
αμήν, Αναστασία.

Supermarché (I)

Les dernières générations de caissières
enfoncent les clés des tiroirs-caisses mécaniques
et qui sait où leurs pensées tombent
dans quel paysage séismique, dans quelle utopie vibromatique ?
Le regard stupéfait, il sort de leur bouche
des hurlements aphones en forme de ticket de caisse
l'argent glisse, comment glisse-t-il
et ce qui glisse comme un rien glisse
à travers leurs mains
de laborieuses mains neutralisées.

Elles remplissent les sacs d'articles spécifiques
les dernières filles de la jeunesse
descendantes spirituelles des caisses
avant-garde des codes-barres informatiques.

Maintenant, l'une de ces nonnes,
de l'intérieur de ma poche, m'entonne :
je suis née Carte-À-Puce avec un Code-Barres
Sceau de la Nouvelle Ère
mon lien avec la Puissance n'est qu'excellence
Anastasia, mon nom
sourire angélique, je provoque l'attraction.
Et derrière le masque, l'inconnu X
tu m'engloutis dans le trou de l'ordinateur ? pour le service avant le Christ
Carte d'Abonnement aux Parcours Infinis
Tu connais le chiffre 666*,
je crois au Christianisme :

Je crois en un Code-Barres Père Tout-puissant
Créateur du ciel et de la terre, de l'univers visible et invisible
Je crois au Numéro Seigneur, fils unique du Code-Barres,
né du Père avant tous les siècles
Lumière, né de la lumière. Vrai Code-Barres né du vrai Code-Barres
engendré non pas créé, de même nature que le Père
et par lui tout a été fait.
Pour nous les hommes et pour notre salut,
il descendit du ciel, par l'esprit d'Intérêt
il a fait chair avec la Cupidité de la Vierge et s'est fait homme
Crucifié pour nous sous l'Incarnation du Jour
et il souffrit et fut mis au tombeau de leurs Ordinateurs
et il ressuscita le troisième jour conformément aux Écritures Informatiques
et il monta aux gratte-ciels
Il s'est assis à la droite du Père Code-Barre
il reviendra dans la gloire
pour juger les vivants et les morts
et son règne n'aura pas de fin
Je crois en la Sainte Carte À Puce qui donne la vie
avec le Père et le fils il reçoit même adoration et même gloire
il a parlé par la Culture.
Je crois en un Puissant Saint Code
Je reconnais un seul baptême dans les fentes des ordinateurs
J'attends la résurrection des morts
et la vie codée du monde à venir
Amen, Anastasia.