Haut les mains

À la chaleur qui te rend fou s'ajoute
l'asphyxie de ta propre saison.

Tu montes la garde – quels territoires ?
Le devoir inconnu te tape sur le crâne.
Une brise perdue
te frôle comme une balle.
Sans doute une rescapée de la bataille féroce
entre souhait et accomplissement.

Tu l'arrêtes enquêtes interroges
feuille de route – en express.
La respiration s'est allégée un peu
tu abandonnes la garde – quels territoires ?
Et lâches tes petites histoires
- attention, tu trahis le secret
tu vends la patrie pour un ça ne rapporte rien.

Tiens bon. Lève bien haut les promesses.
Ne marchande pas de fraîcheur collabo.
Bientôt va s'apaiser la guerre des ferveurs
le métabolisme tranquille va se rendre
aux ventilateurs vainqueurs – ni vu ni connu.

Ψηλά τα χέρια

Σὲ τρελαίνει ἡ ζέστη
σὺν ἡ ἀσφυξία τῆς δικῆς σου ἐποχῆς.

Φυλᾶς σκοπιὰ – ποιά ἐδάφη;
Σὲ χτυπάει κατακέφαλα τὸ ντάλα ἄγνωστο χρέος.
Καὶ περνάει δίπλα σου ξυστὰ
ὅπως σφαίρα κάποιο ἀδέσποτο ἀεράκι.
Θά 'χει ξεφύγει ἀπὸ τὴν ἄγρια μάχη
μεταξὺ εὐχῆς καὶ ἐκπλήρωσης.

Τὸ συλλαμβάνεις ἀνακρίνεις ἐρευνᾶς
φύλλο πορείας – ταχυτάτη.
Ἐν τῶ μεταξὺ κάπως διευκολύνεται ἡ ἀναπνοὴ
παρατᾶς τὴ σκοπιὰ – ποιά ἐδάδφη;
ἀρχίζεις ψοὺ ψοὺ ψοὺ τὰ μὺχια
- πρόσεχε, διαρρέεις μυστικὸ
πουλᾶς τὸ ἔθνος γιὰ ἕνα δὲ συμφέρει.

Κράτα. Ψηλά τὸ δέλεαρ.
Μὴν παζαρεύεις δοσίλογη δροσιά.
Ὅπου νά ' ναι θὰ κοπάσει πιὰ ὁ πόλεμος τῶν οἴστρων
θὰ συνθηκολογήσει ἤρεμος ὁ μεταβολισμὸς
νικητὲς οἱ ἀνεμιστήρες – ποιός μᾶς πιάνει.