Τα ήσυχα βράδια

Ακόμα κι αν φύγεις
για το γύρο του κόσμου
θα΄ σαι πάντα δικός μου
θα είμαστε πάντα μαζί

Και δε θα μου λείπεις
γιατί θα `ναι η ψυχή μου
το τραγούδι της ερήμου
που θα σ΄ακολουθεί

Τα ήσυχα βράδια
η Αθήνα θ΄ ανάβει
σαν μεγάλο καράβι
που θα `σαι μέσα κι εσύ

Και δε θα σου λείπω
γιατί θα `ναι η ψυχή μου
το τραγούδι της ερήμου
που θα σ΄ακολουθεί

Τα ήσυχα βράδια
θα περνάει φωτισμένο
της ζωής μου το τρένο
που θα 'σαι μέσα κι εσύ

Και δε θα σου λείπω
γιατί θα `ναι η ψυχή μου
το τραγούδι της ερήμου
που θα σ΄ ακολουθεί.

Les soirées tranquilles

Même si tu pars
pour faire le tour du monde
tu seras toujours mien
nous serons toujours ensemble

Et tu ne me manqueras pas
parce que mon âme sera
La chanson du désert
qui te suivra

Les soirées tranquilles
Athènes s'allumera
comme un grand navire
où tu seras toi aussi

Et je ne te manquerai pas
parce que mon âme sera
La chanson du désert
qui te suivra

Les soirées tranquilles
passera lumineux
le train de ma vie
où tu seras toi aussi

Et je ne te manquerai pas
parce que mon âme sera
La chanson du désert
qui te suivra.

Πλατεία Αμερικής

Ήταν ένα κουταβάκι,
ένα αδέσποτο σκυλάκι,
μια Δευτέρα στην πλατεία Αμερικής
που δεν το υιοθέτησε κανείς

Ήταν μια μικρή αγάπη,
φοβισμένη, ντελικάτη
που την άγγιξες μονάχα ένα λεπτό
και την προσπέρασα κι εγώ

Αν δεν ήταν λάθος μέρα,
αν δεν ήτανε Δευτέρα,
αν δεν ήταν η πλατεία Αμερικής
μπορεί και ν΄αγαπιόμασταν εμείς

Κι αν δε σ΄έπιανε φανάρι
να γινόμασταν ζευγάρι
και να κάναμε πολλά πολλά παιδιά
μα δεν έχει σημασία τώρα πια

Τώρα πάλι είμαστε μόνοι
όμως μη ζητάς συγγνώμη
δεν αξίζει ούτε να το συζητάς
ήταν κάτι που
δεν έκανε για εμάς

Ήταν ένα κουταβάκι,
ένα αδέσποτο σκυλάκι,
μια Δευτέρα στην πλατεία Αμερικής
που δεν το υιοθέτησε κανείς

Place d'Amérique

C'était un chiot,
un petit chien errant,
un Lundi sur la place d'Amérique
que personne n'a adopté

C'était un petit amour
peureux, délicat
que juste un instant tu as frôlé
et que j'ai moi aussi dépassé

Si ce n'était un mauvais jour,
Si ce n'était pas un Lundi,
Si ce n'était pas place d'Amérique
peut-être nous serions- nous aimés

Et si un feu ne t'avait arrêté
nous aurions été deux
et nous aurions fait beaucoup beaucoup d'enfants
Mais ce n'est plus grave maintenant

Maintenant, nous sommes à nouveau seul
Mais tu ne veux pas d'excuses
Ce n'est pas non plus la peine d'en discuter
C'était quelque chose
qui n'était pas fait pour nous

C'était un chiot,
un petit chien errant,
Un Lundi sur la place d'Amérique
que personne n'a adopté

Αυτόματο τηλεφωνητής

Ακούτε τον αυτόματο τηλεφωνητή
Εγώ δεν είμαι εδώ. Απουσιάζω.
Και μη ρωτάς  που βρίσκομαι,
ούτε και γιατί
Αν μείνω πάλι μέσα, δεν τη βγάζω.

Αν δεν είναι εδώ το τέρμα του δρόμου
Αν δεν έχει κοπεί το νήμα
μίλησε μου μετά το σήμα, μωρό μου
πριν με πάρει μακρυά το κύμα.

Και άσε στον αυτόματο τηλεφωνητή
μια λέξη απ΄την καρδούλα σου βγαλμένη
Θα 'ναι ένα τριαντάφυλλο απ΄την εποχή
που ήμασταν τρελά ερωτευμένοι.

Αν δεν είναι εδώ το τέρμα του δρόμου
Αν δεν έχει κοπεί το νήμα
μίλησε μου μετά το σήμα, μωρό μου
πριν με πάρει μακρυά το κύμα.

Répondeur automatique

Écoutez le répondeur automatique
Je ne suis pas là. Je suis absente.
Et ne demande pas où je me trouve,
ni même pourquoi
Même si je suis encore ici, je ne l'enlève pas.

Si ce n'est pas là le bout du chemin
Si le fil n'a pas coupé
parle-moi après le signal, mon chéri
avant que la marée me prenne au loin.

Et laisse au répondeur automatique
un mot qui viendrait tendrement de ton cœur
ce serait une rose dès l'instant
où nous serions amoureux fou.

Si ce n'est pas là le bout du chemin
Si le fil n'a pas coupé
parle-moi après le signal, mon chéri
avant que la marée me prenne au loin.

Όνειρα ζαχαρωτά

Ήταν όνειρο κακό, εφιαλτικό
μα πέρασε κι αυτό
Κάπνισε μια ρουφηξιά,
πιες μια γουλιά νεράκι δροσερό

Κοίτα που άναψα το φως
ο κόσμος πως
είναι απλός και φωτεινός
και κανείς δεν είν’ εδώ
μονάχα εγώ
που πάντα θα’μαι εδώ
εγώ που σ΄αγαπώ

Σώπα ησύχασε πια
έχεις περάσει πολλά
Νάνι και όνειρα γλυκά
χρωματιστά
όνειρα ζαχαρωτά

ήταν όνειρο κακό εφιαλτικό
μα πέρασε κι αυτό
κάπνισε μια ρουφηξιά,
πιες μια γουλιά
νεράκι δροσερό

Κοίτα που άναψα το φως
ο κόσμος πώς
είναι απλός και φωτεινός
Οι στιγμές οι σκοτεινές
γίνανε δες
κουρέλια και σκιές
Και μάσκες παιδικές

Σώπα ησύχασε πια
όλα θα πάνε καλά
Νάνι και όνειρα γλυκά
χρωματιστά
όνειρα ζαχαρωτά

Rêves acidulés

C'était un mauvais rêve, un cauchemar
Mais il est passé lui aussi
Fume une bouffée,
bois une gorgée d'eau rafraîchissante

Vois, j'ai allumé la lumière
le monde qui
est simple et lumineux
et personne n'est ici
seulement moi
qui sera toujours un ici
Moi qui t'aime

Tais-toi, tranquillise-toi
Tu as traversé beaucoup de choses
Nounou et de beaux rêves
colorés
des rêves acidulés

C'était un mauvais rêve, un cauchemar
Mais il est passé lui aussi
Fume une bouffée,
bois une gorgée
d'eau rafraîchissante

Vois, j'ai allumé la lumière
le monde qui
est simple et lumineux
Les moments, les sombres
ce qu'ils deviennent, regarde
des chiffons et des ombres
et des masques d'enfants

Tais-toi, tranquillise-toi
tout ira bien
Nounou et de beaux rêves
colorés
des rêves acidulés

Το τρυφερό σου ροζ

Κι όταν μου φύγεις πώς θ'αντέξω
να ξαναπάω να ξαναπαίξω
παιχνίδια ασπρόμαυρα
χωρίς εσένα πώς θα ζήσω
τώρα που μ'άνοιξες το γκρίζο
να δω τα χρώματα;

Δεν είναι ο κόσμος πουθενά
πιο τρυφερός απ' το δικό σου ροζ
πιο απαγορευμένος
κι από το μοβ σου πιο θλιμμένος

Κι εγώ βαθιά μες το φιλί σου
στο λαμπερό πορτοκαλί σου
είδα το κάψιμο
ό,τι ξεχνάς δε σε ξεχνάει
σκιά σκουριάς και προχωράει
πάνω στο πράσινο

Κοιμήσου κι αύριο θυμήσου
πόσο μακριά στο θαλασσί σου
εγώ ταξίδεψα
Εγώ τον αναστεναγμό σου
μέσα στο χρυσοκόκκινό σου
ηλιοβασίλεψα

Δεν είναι ο κόσμος πουθενά
πιο τρυφερός απ'το δικό σου ροζ
πιο απαγορευμένος
κι από το μοβ σου πιο θλιμμένος

Ton rose tendre

Et quand tu me fuis comment le supporter
comment revenir, rejouer
des jeux en noir et blanc
Sans toi, comment vivre
Maintenant que tu m'as ouvert au gris
comment voir les couleurs?

Il n'y a nulle part au monde
plus tendre que ton rose
plus interdit
ni plus triste que ton pourpre

Et moi au fond de ton baiser
dans ton orange vif
j'ai vu l'incendie
ce que tu oublies ne t'oublie pas
ombre d'une rouille et s'achemine
sur le vert

Endors-toi et demain souviens-toi
comme ton bleu est lointain
j'ai voyagé
moi, dans ton soupir
dans ton rouge-orangé
Le soleil a flamboyé

Il n'y a nulle part au monde
plus tendre que ton rose
plus interdit
ni plus triste que ton pourpre