À Theano Souna

Ma liturgie à moi, mon saint breuvage,

c'est l'eau de mer qui goutte de ton corps,

dans une coupe où, avant l'abordage,

communiaient les corsaires, à Mogador.

L'huître océane épouse la lumière.

Goût âcre : coing, peau de grenade, noix,

et la teinte secrète, plus amère

ornant les vases des Carthaginois.

Voile de cuir, odeurs mêlées de cire,

d'encens, de cèdre et de vernis ancien,

comme en la cale d'un très vieux navire

de l'Euphrate ou de chez les Phéniciens.

Une herbe blonde a couvert le trépied

pythique. Un flot de poix fondue, bouillante,

vient inonder sans trêve ni pitié

tous les pécheurs qui t'avaient pour amante.

Rosso romano, pourpre de Sidon,

cristaux précieux pour les vins les plus rares.

Que l'outre verse à flots, et qu'Apollon-

berger trempe ses traits dans le curare.

Rouille de feu, au Sinaï dans les mines.

Caves de Chalcidique. Et cet enduit.

Rouille sacrée qui est notre origine,

Qui nourrit, est nourrie, puis nous détruit.

Calice d'or, ciboire, candélabre,

et tabernacle en forme de vaisseau.

Au Grand portail, deux démons portant sabre,

avec trois anges, aux lances en morceaux.

Toi, d'où viens-tu ? De Babylone.

Où vas-tu ? Dans l'œil du cyclone.

Qui aimes-tu ? Une tsigane.

Quel est son nom ? La fée Morgane.

De nom, tous les cyclones sont femelles :

Eva, Judith, Emilie, Corazon.

La magicienne a trois filles pucelles ;

la quatrième, borgne, est un garçon.

Poissons volants dans la brise qui dort.

Crabes, tourteaux, filles échevelées,

serpents de terre et branches d'arbres morts,

hélice, mât et barre bricolée.

Si nous avions la lampe d'Aladin !

Ou le vieux nain des îles de la Sonde...

On a lancé le S.O.S., enfin,

sur un galet tout blanc, avec la fronde.

Quelque démon le beau temps ramena.

Allodetta, exorcise-le vite.

La radio, muette, à part les parasites.

L'opérateur feuillette l'almanach.

Le vent gémit comme un chien pris de rage.

Adieu la terre, adieu, rafiot, moussons...

L'âme nous quitte et se taille à la nage.

Même en enfer il y a des boxons.

Στη Θεανώ Σουνά

Θα μεταλάβω με νερό θαλασσινό

στάλα τη στάλα συναγμένο απ' το κορμί σου

σε τάσι αρχαίο, μπακιρένιο αλγερινό,

που κοινωνούσαν πειρατές πριν πολεμήσουν.

Στρείδι ωκεάνιο αρραβωνίζεται το φως.

Γεύση από φλούδι του ροδιού, στυφό κυδώνι

κι ο άρρητος τόνος, πιο πικρός και πιο στυφός,

που εναποθέτανε στα βάζα οι Καρχηδόνιοι.

Πανί δερμάτινο, αλειμμένο με κερί,

οσμή από κέδρο, από λιβάνι, από βερνίκι,

όπως μυρίζει αμπάρι σε παλιό σκαρί

χτισμένο τότε στον Ευφράτη στη Φοινίκη.

Χόρτο ξανθό τρίποδο σκέπει μαντικό.

Κι ένα ποτάμι με ζεστή, λιωμένη πίσσα,

άγριο, ακαταμάχητο, απειλητικό,

ποτίζει τους αμαρτωλούς που σ' αγαπήσαν.

Rosso romano, πορφυρό της Δαμασκός,

δόξα του κρύσταλλου, κρασί απ' τη Σαντορίνη.

Ο ασκός να ρέει, κι ο Απόλλωνας βοσκός

να κολυμπάει τα βέλη του με διοσκουρίνη.

Σκουριά πυρόχρωμη στις μίνες του Σινά.

Οι κάβες της Γερακινής και το Στρατόνι.

Το επίχρισμα. Η άγια σκουριά που μας γερνά,

μας τρέφει, τρέφεται από μας και μας σκοτώνει.

Καντήλι, δισκοπότηρο χρυσό, αρτοφόρι.

'Αγια λαβίδα κι ιερή από λαμινάρια.

Μπροστά στη Πύλη, δυο δαιμόνοι σπαθοφόροι

και τρεις Αγγέλοι με σπασμένα τα κοντάρια.

Πούθ' έρχεσαι; Απ' τη Βαβυλώνα.

Πού πας; Στο μάτι του κυκλώνα.

Ποιαν αγαπάς; Κάποια τσιγγάνα.

Πώς τη λένε; Φάτα Μοργκάνα.

Πάντα οι κυκλώνες έχουν γυναικείο

όνομα. Εύα από τη Κίο.

Η μάγισσα έχει τρεις κόρες στ' Αμανάτι

κι η τέταρτη είν' εν' αγόρι μ' ένα μάτι.

Ψάρια που πετάν μέσα στην άπνοια,

όστρακα, λυσίκομες κοπέλες,

φίδια της στεριάς και δέντρα σάπια,

άρμπουρα και τιμόνια και προπέλες.

Να 'χαμε το λύχνο του Αλαδίνου

ή το γέρο νάνο απ' τη Καντόνα.

Στείλαμε το σήμα του κινδύνου

πάνω σε άσπρη πέτρα με σφεντόνα.

Δαίμονας γεννά τη νηνεμία.

Ξόρκισε, Allodetta, τ' όνομά του.

Λούφαξεν ο δέκτης τ' ασυρμάτου,

και φυλλομετρά το καζαμία.

Ο άνεμος κλαίει. Σκυλί στα λυσσιακά του.

Γεια χαρά, στεριά κι αντίο, μαστέλο.

Γλίστρησε η ψυχή μας από κάτου,

έχει και στη κόλαση μπορντέλο.

Traduction de Michel Volkovitch, d'après le recueil Traverso.

Biographie de l'auteur sur Wikipedia

Blog Καλώδια: Lire Kavvadias en grec.

Site du traducteur (et poète) M. Volkovitch

Blog sur Nikos Kavvadias (en grec)

Blog de France 3

Sur Kavvadias (projethomère.com)

Sur ce blog :

Autres poèmes de Nikos Kavvadias

Un couteau * ένα μαχαίρι

Marabout