DIMANCHE (PÂQUES), 26

PURE JOURNÉE TRANSPARENTE. on peut même
voir le vent qui a buté contre la forme de la montagne là-bas vers l'ouest. Et la mer avec ses ailes déployées, tout en bas, sous la fenêtre.

On aurait envie de voler vers l'altitude et de distribuer d'en haut son âme en cadeau. Puis de descendre pour, hardiment, prendre au tombeau la place qui nous revient.

ΚΥΡΙΑΚΗ (ΠΑΣΧΑ), 26

ΚΑΘΑΡΗ ΔΙΑΦΑΝΗ ΜΕΡΑ. Φαίνεται ὁ ἄνεμος πού ἀκινητεῖ μέ τή μορφή βουνοῦ κεῖ κατά τά δυτικά. Κι ἡ θάλασσα μέ τά φτερά διπλωμένα, πολύ χαμηλά, κάτω ἀπό τό παράθυρο.

Σοῦ ‘ρχεται νά πετάξεις ψηλά κι ἀπό κεῖ νά μοιράσεις δωρεάν τήν ψυχή σου. Ὑστερα νά κατεβεῖς καί, θαρραλέα, νά καταλάβεις τή θέση στόν τάφο πού σοῦ ἀνήκει.

DIMANCHE (PÂQUES), 26 (b) 

Cantique

ΚΥΡΙΑΚΗ (ΠΑΣΧΑ), 26 β 

Ἀσμάτιον

ΑΝΕΜΟΕΣΣΑ ΚΟΡΗ ἐνήλικη θάλασσα
πάρε τό κίτρο πού μοῦ ‘δωκε ὁ Κάλβος
δικιά σου ἡ χρυσή   μυρωδία

Μεθαύριο θά ‘ ρθουν τ’ἄλλα πουλιά
θά ‘ναι πάλι ἐλαφρές τῶν βουνῶν οἱ γραμμές
μά βαριά ἡ δική μου   καρδία.

EASTER SUNDAY, 26

CLEAR TRANSLUCENT DAY. The wind appears motionless in the form of a mountain there to the west. And the sea with wings folded, very low, beneath the window.

You want to fly up high and from there freely share out your soul. Then to descend and, boldly, to take your place in the tomb that is yours.

EASTER SUNDAY, 26 b

WINDFLEDGED MAIDEN grown-up sea
take the citrus Calvos gave me
all yours the golden fragrance

A day or so and other birds will come
the mountains’ lines will be light again
yet heavy my own heart.