Καθρέφτης

Μια μέρα ήρθε στο χωριό γυναίκα ταραντούλα
κι όλοι τρέξαν να τη δουν.
άλλος της πέταξε ψωμί
κι άλλοι της ρίξαν πέτρα
απ’ την ασχήμια να σωθούν.

Κι ένα παιδί της χάρισε ένα κόκκινο λουλούδι,
ένα παιδί
Ένα παιδί της ζήτησε να πει ένα τραγούδι,
ένα παιδί

Κι είπε ποτέ σου μην τους πεις
τι άσχημοι που μοιάζουν,
αυτοί που σε σιχαίνονται
μα στέκουν και κοιτάζουν.

Κι είπε ποτέ σου μην κοιτάς
τον άλλον μες τα μάτια,
γιατί καθρέφτης γίνεσαι
κι όλοι σε σπαν’ κομμάτια.

Μια μέρα ήρθε στο χωριό
άγγελος πληγωμένος.
Τον φέρανε σε ένα κλουβί
κι έκοβε εισιτήριο ο κόσμος αγριεμένος,
την ομορφιά του για να δει.

Κι ένα παιδί σαν δάκρυ ωραίο αγγελούδι,
ένα παιδί
Ένα παιδί του ζήτησε να πει ένα τραγούδι,
ένα παιδί

Κι είπε αν θέλεις να σωθείς
από την ομορφιά σου,
πάρε τσεκούρι και σπαθί
και κόψε τα φτερά σου.

Κι είπε ποτέ σου μην κοιτάς
τον άλλο μες τα μάτια,
γιατί καθρέφτης γίνεσαι
κι όλοι σε σπαν’ κομμάτια.

Miroir

Un jour est venue au village une femme tarentule
ils accoururent tous la voir.
L'un lui jeta du pain
et d'autres lui jetèrent la pierre
pour conjurer la laideur.

Et un enfant lui donna une fleur rouge,
un enfant
Un enfant lui demanda de chanter une chanson,
un enfant

Et il dit « ne leur dis jamais
à quel point ils sont laids
ceux qui sont dégoûtés de toi
et qui restent immobiles à te regarder ».

Et il dit « ne regarde jamais l'autre
droit dans les yeux,
parce que tu deviens un miroir
et tous te réduisent en morceaux. »

Un jour est venu au village
un ange blessé
Ils l'apportèrent en cage
et la foule toute excitée déchirait le billet,
pour entrer voir sa beauté.

Et un enfant, angelot joli comme une larme,
un enfant
Un enfant lui demanda de chanter une chanson,
un enfant

Et il dit « si tu veux être sauvé
par ta seule beauté,
prends une hache et l'épée
et coupe-toi les ailes.

Et il dit « ne regarde jamais l'autre
droit dans les yeux,
parce que tu deviens un miroir
et tous te réduisent en morceaux. »